Praca na wysokościach uważana jest za zajęcie związane z podwyższonym ryzykiem. Żeby zminimalizować występowanie groźnych wypadków, wprowadzono konieczność wykonywania drobiazgowych badań sprawdzających czy kandydat nie cierpi na choroby stanowiące przeciwwskazanie do pracy na wysokościach. Jak wyglądają takie badania? Co jaki czas należy je powtarzać?
Badania wysokościowe – podstawy prawne
O pracy na wysokości mówi Rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów BHP. Według tego aktu prawnego uznajemy za nią prace przeprowadzane na powierzchni znajdującej się minimum 1 metr nad poziomem podłogi. Do grupy pracowników wysokościowych możemy zaliczyć osoby wykonujące prace między innymi na stropach, konstrukcjach budowlanych, pomostach itd. Specjalistyczne testy sprawdzają czy kandydat nie ma problemów ze wzrokiem lub innych dolegliwości mogących narazić pracownika na niebezpieczeństwo. Jak wyglądają badania wysokościowe? Składają się one z 3 etapów – badania układu nerwowego, wzroku oraz otolaryngologicznego. Specjalista bada pacjenta w kierunku padaczki, krótkowzroczności lub chorób błędnika. Dopełnieniem jest badanie ogólne u lekarza medycyny pracy.
Badania wysokościowe – przez ile są ważne?
Badania do pracy na wysokości są ważne przez dwa-trzy lata. Osoby, które przekroczyły 50 rok życia muszą przechodzić je regularnie raz na rok. Najczęściej pojawiającym się przeciwwskazaniem do pracy na wysokościach jest zez, wada wzroku, jak również cukrzyca i padaczka. Co ciekawe przeciwwskazaniem nie jest noszenie szkieł kontaktowych, chyba że czynności wykonywane będą w szczególnym zapyleniu. To jednak nie wszystkie wymogi – niektórzy pracownicy, oprócz wymienionych wyżej badań, muszą przejść również dodatkowe testy psychologiczne. Podlegają im przede wszystkim operatorzy suwnic, ciężkich maszyn drogowych czy osoby obsługujące pulpity sterownicze.
Adres:
Pracownia Psychologiczna PSYCHE
ul. Filomatów 10
43-316 Bielsko-Biała
Mob.: 608 315 680
E-mail:
[email protected]